I believe we are written in the stars...

Ég er eiginlega fyrst núna að ná að slaka á í dag... dró Yo með mér í danstíma hjá Gauja og Valdísi í morgun... vorum báðar jafn æðislega hressar eftir allan hip hop skvísu dansinn í gærkvöldi.. by the way geeeeeðveikur tími!! Saknaði þess samt að sjá ekki Lísu og Önnu Karen fremst við spegilinn með mér.. ;)

Eftir hádegi fórum við svo nokkrar saman á Esjuna... enda fullkomið veður til þess! Það var stappað af fólki í fjallinu! Ég hef aldrei farið áður svo Þórey (Jump Fit skvísa) þurfti greyið alltaf vera að útskýra fyrir mér reglulega næstu brekkur og slóða... en ég held þetta hafi bara gengið þokkalega, tók amk vel á og vááá... útsýnið!! svo skokkuðum við hálfpartinn niður! Ég sé alveg fram á ágætis harðsperrur á morgun... mér líður allavega eins og ég sé með rass úr stáli!!

Það var ennþá glampasólskin þegar ég var að keyra heim svo ég plataði Rakel með mér í Laugardalslaugina.. það var roooosalega næs að láta þreytuna aðeins líða úr kroppnum í lauginni... Fórum svo og plöntuðum okkur fyrir framan sjónvarpið heima hjá henni með The Departed klassíkina í spilaranum og skoðuðum gistingar í New York.. erum sammála um að við ætlum bara að njóta þess í botn að vera þarna og skoða og sjá það sem borgin hefur upp á að bjóða... ekkert verslunaræðisklikk neitt... alveg búnar að taka þann pakka á þetta hehe ;)

En ég er ekki frá því að ég hafi fengið nokkrar fleiri freknur í fésið mitt í dag... ég er meira að segja pínu brunnin á nebbanum og kinnunum! Sumarið er klárlega komið og ég hlakka svo til að fara í útilegur og sumarbústaðaferðir og grilla og hanga í sundlaugum og sitja á kaffihúsum í miðbænum... :p

Svo er mikill þrýstingur á mig um að fara að dusta rykið af línuskautunum mínum... aldrei að vita nema ég taki þá fram um helgina og skelli mér aðeins í Nauthólsvíkina.. ef ég fæ einhvern álíka lélegan til að koma með mér hehe..

Svo langar mig að eignast hjól... og fara á sjókött... ég verð alveg veik að sitja úti á verönd hjá pabba og mömmu og horfa á þetta lið þjóta um sjóinn á þessu... úff... ég verð bara að prófa!!

Það er svo rooosalega margt sem mig langar að gera! En ég finn samt hvernig ég er farin að lifa meira og meira fyrir einn dag í einu og læra að njóta augnabliksins... sem mér finnst mjög jákvætt því fólk á það oft til að lifa hratt og gleyma sér í lífsgæðakapphlaupinu og jafnvel bara gleyma að njóta þess að vera til í dag! Viðhorf mitt til lífsins hefur líka breyst nokkuð síðasta árið... enda tók ég U-beygju og ákvað að fylgja eigin sannfæringu eins og ég er reyndar yfirleitt vön að gera.. :) Finn bara hvernig orkan í mér eykst með hverjum deginum... það er svo gaman að vera til!! :)

Ein sveitt í lokin...